برای دردانه ام...

آریو برزنم مامان جون  9 ماه از زمینی شدنت میگذره عزیز دلم ... چقدر زود گذشت,و تو چقدر زود بزرگ شدی,تک تک ثانیه های با تو بودن مثل برق گذشت و من هر روز از شیرینی این لحظه ها خوشحال و خوشحالترم ,مامانی حسابی پیشرفت کردی,بزنم به تخته خیلیم با هوشی ...اکثر کارای مربوط به این ماهو انجام میدی تو خیلی کارا هم پیشرویی,کلا شدیدا کنجکاو و پر انرزی هستی که این خصلتت به بابا فرهادت رفته که من ازین بابت خیلی خوشحالم...الان دیگه از درو دیوارو مبل و ... میگیریو سریع بلند میشیو تند تند قدم بر میداری,تاتی تاتی میکنی,چاردستو پا میریو هر وقت بخوای حالتتو به نشستن تغییر میدی و دوباره از نو ...عاشق جارو برقی و ماشین لباسشویی و سشوارو خلاصه هر اونچه...

آریو برزن...تمام عشق و هستیه مامان امروز اومدم از روزای خوب و البته چند روز سختی که با هم پشت سر گذاشتیم برات بنویسم اول برات بگم که الان که دارم برات مینویسم 30 بهمن هست و شما فردا وارد نهمین ماه از زندگیت میشی تو ماه 8 ماشالا پسرم خیلی کارای جدید انجام دادی مثلا چهار دست و پا میری سینه خیز کمتر میشی اگه بخوای به چیزی خیلی زود برسی سینه خیز میشی و با سرعت بالا به هدف مورد نظرت میرسی در غیر اینصورت اکثرا تو حالت چار دستو پا خونه گردی میکنی الان حدود 2 هفتست که خودت از مبل و پایه ی میز و خلاصه هر چیزی که تو دستت بیاد میگیری و بلند میشی و تا خودمون نشونیمت همینجور وایمیستی عاشق اینی که سر پا شی...خیلی زود هم قدم برداشتی و الان دیگه کا...